σνόρκελ

το, Ν

άκλ. ο αναπνευστήρας: α) ιατρ. συσκευή για την εκτέλεση τεχνητής αναπνοής

β) τεχνολ. ειδική συσκευή που τροφοδοτεί με αέρα τα υποβρύχια ή τους δύτες όταν βρίσκονται σε κατάδυση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. snorkel < γερμ. Schnorchel < γερμ. διαλ. Schnorchel «ρύγχος» < ρ. schnorchen «ροχαλίζω»].